Փնտրեցինք ու գտանք Բաթումում ապրող երիտասարդ հայերին, ծանոթացանք նրանց կենցաղին: Երեկոյան խորույկի շուրջ միդի խորովեցինք ու գարեջուր խմեցինք:
Միքայելը Մանկուց երբ լավ, կամ վատ տրամադրություն է ունենում գնում է ծովափ: Նստում ու երկար նայում ալիքներին ու հորիզոնի հետ միախառնվող ծովին: Միքայելի երազանքներն էլ են խառնվում հորիզոնի հետ: Ջուրը նրա երազանքները տանում է հեռու ու փոթորիկից առաջացած ալիքների հետ բերում շպրտում ափ: Բաթումում ապրող հայ պատանու ապագան արդեն որոշված է` ծովը:
<<Սովորում եմ Բաթումի Ծովային նավատորմում: Նավաստի եմ դառնալու>>-Պատմում է Միքայելը:
Միքայելը միակ հայը չէ Բաթումում, որ ծովային մասնագիտություն է ընտրել: Մոտ 12 հազարանոց հայ համայնք կա Բաթումում ու շատերն են ամիսներ շարունակ ծովերի վրա անցկացնում իրենց կյանքի երիտասարդ 6 ամիսը, կամ մի տարին:
<<Բաթումի բոլոր ճանապարհները տանում են ծով: Ցանկացած մասնագիտություն ինչ որ կերպ առնչվում է այստեղ ծովին>>-Ասում է Պետյան:
Պետյան հայ համայնքի ամենաակտիվ երիտասարդներից մեկն է: Պետիայի նախաձեռնությամբ Բաթումի երիտասարդ հայերը կազմել են ՙՄեր ապագան՚ միությունը: կազմակերպությունը հայապահպանման նպատակ ունի: Շատերը հայերեն չեն կարողանում խոսել, բայց ասենք Թաթա Սիմոնյանի երգերը լսում են ամեն օր: Վրացիներն ու Աջարները դրանից չեն դժգոհում` իրենք էլ են լսում:
<<Այստեղ մենք համերաշխ ենք ապրում մյուս բոլոր ազգի ներկայացուցիչների հետ, ես վրացի ու աջար ընկերներ ունեմ>>-Ասում է հայազգի Յանը:
Տղաները Հայաստանում դեռ չեն եղել: Ճիշտ է նավով չեն կարողանա մոտենալ Հայաստանի սահմանին, բայց Հայաստանը տեսնելու երազանքը դրանից չի փոխվում: Նրանց հետ շփվելիս հասկացանք, որ հայկական հյուրասիրությունը չի պակասում, անգամ եթե ծնվում ու մեծանում ես հեռու քո արմատներից, ուրիշ միջավայրում: Վերադառնալիս խոստացանք, որ մեր ուժերի ներածին չափով ամեն ինչ կանենք նրանց հայաստանը տեսնելու երազանքը իրականություն դարձնելու համար:
Comments